AB’nin Yeşil Mutabakat’ının bir kesimi olarak AB Komitesi tarafından hazırlanan tasarı üzerindeki değişikliklerin akabinde, Avrupa Parlamentosu ve üye ülke temsilcilerinden oluşan AB Kurulu uzlaşıya vardı.
Buna nazaran, tasarı yasalaştığında, AB sonlarındaki tüm deniz ve kara kesimlerinin en az yüzde 20’sinin 2030’a, tüm ekosistemlerin ise 2050’ye kadar onarılması için önlemler alınacak.
AB ülkeleri ayrıyeten 2030’a kadar makûs durumdaki otlaklar, ırmaklar, göller ve ormanlar üzere ömür alanlarının yüzde 30’unu kapsayan önlemler almak zorunda kalacak.
Şu anda Avrupa’nın doğal hayat alanlarının yüzde 81’i “kötü durumda” olarak sınıflandırılıyor.
Tasarının yasalaşması için AB Kurulu tarafından resmen onaylanması ve Avrupa Parlamentosunca oylanarak kabul edilmesi gerekiyor. Tasarı yasalaştığında, belirlenen amaçlar ve yükümlülükler üye ülkeler için bağlayıcı olacak.
Bazı AB üyeleri ile bilhassa muhafazakar ve sağ partiler, tasarının birinci hallerine karşı çıkıyordu. Tasarının endüstriye ve çiftçilere çok fazla yük bindireceği savunuluyordu. Bu nedenle yasa tasarısındaki önlemler ve yükümlülüklerin önemli formda yumuşatıldığı belirtiliyor.
AP’deki en büyük siyasi küme Avrupa Halk Partisi (EPP) ile başka sağ görüşlü kümeler, tasarıya karşı çıkıyordu.
EPP, yasanın birinci haliyle uygulanması halinde üretimin düşeceğini, besin fiyatlarının yükseleceğini, çiftçilerin geçim meşakkati içine gireceğini ve bilhassa savaş vakitlerinde global besin arzında sıkıntılar çıkacağını savunuyordu. EPP milletvekilleri, muahededen sonra da tasarıyı güzelce inceleyeceklerini tabir etti.
Tasarının getireceği mali yükler nedeniyle AB Kurulunun, üye ülkelere önlemlerin uygulanabilmesi ismine ek finansman sağlaması kelam konusu olacak.
